Nie tak dawno przetoczyła się fala oburzenia spowodowana zapisem wskazującym zawodnikom zachowanie wstrzemięźliwości w paplaniu co popadnie. Fala o tyle niesłuszna, że po pierwsze powstała na skutek wybiórczego przedstawienia wspomnianych zapisów przez dziennikarza (Wyborczej ?), a po drugie krytykująca zapis który ma się dobrze zarówno w innych polskich dyscyplinach, jak i w innych krajach/kontynentach, słowem na całym świecie (przy czym wymiar kary i surowość wspomnianego zapisu były i tak dosyć skromne w porównaniu z innymi, od polskiego PZPN zaczynając a na amerykańskiej NBA kończąc). Nie obyło się bez modnego i oklepanego "komuna wróciła".
Okazuje się jednak, że na wychowywaniu zawodników się nie skończyło i PZM postanowił zabrać się również za sędziów i to w znacznie szerszym zakresie. Ja wiem, że zaraz będzie szukanie dziury w stylu "a kto tego będzie pilnował", "a kolesie i tak sobie będę pomagać", itp., itd., ale nie zmienia to faktu, że teraz kolesiostwo będzie miało utrudnione zadanie bo tyczące się ich standardy postępowania zostały spisane czarno na białym i określone jako "obowiązkowe" oraz za naruszenie których "sędzia odpowiada dyscyplinarnie".
Ale do rzeczy:
http://www.pzm.pl/sporty.asp?ID2=men...tml&newsid=769
KODEKS ETYCZNY SĘDZIÓW SPORTU ŻUŻLOWEGO
I. Wstęp
Kodeks Etyczny Sędziów Sportu Żużlowego (Kodeks) dostarcza podstaw standardów zachowań etycznych dla sędziów. Reguły i obyczaje wyłożone w tym Kodeksie mają pomagać sędziom w ustaleniu właściwych sposobów zachowania tak, aby być godnymi zaufania dla swoich kolegów, zawodników, władz sportowych, dla mediów i opinii publicznej.
Z pełnieniem urzędu sędziego wiążą się szczególne obowiązki oraz ograniczenia osobiste.
Pozycja sędziego wymaga, aby każdy sędzia wykonywał swoją funkcję w sposób etyczny i zgodny z prawem, aby jego zachowanie zawsze odzwierciedlało wartości i zasady fair play.
Fair play oznacza więcej niż tylko przestrzeganie reguł gry. Termin ten obejmuje pojęcie przyjaźni, poszanowania drugiej osoby oraz ducha sportowego. Jest to sposób myślenia, a nie tylko sposób zachowania. Obejmuje problematykę walki z: oszustwem, stosowaniem środków dopingujących, przemocą (zarówno fizyczną, jak i werbalną), wyzyskiem nierówności szans i korupcją.
Kodeks stosuje się do wszystkich czynnych sędziów. Przestrzeganie standardów zawartych w Kodeksie jest obowiązkowe.
Za naruszenie zasad objętych niniejszym Kodeksem sędzia odpowiada dyscyplinarnie.
II. Konflikt interesów
Konflikt interesów to jakakolwiek rzeczywista lub dostrzegana korzyść, związek lub czynność, która może powodować podejrzenie o stronniczość lub interesowność.
1. Sędzia musi stosować się do reguł tyczących konfliktu interesów wyłożonych w Kodeksie i nie podejmować sędziowania, jeśli pojawia się potencjalny, rzeczywisty czy też dostrzegalny konflikt interesów.
2. Sędzia nie może mieć jakichkolwiek związków ekonomicznych z klubami, członkami władz klubów
lub zawodnikami, jeśli mogłyby one wzbudzać wątpliwości co do bezstronnego wykonywania obowiązków, bądź podważać prestiż i zaufanie do sędziego. Powinien też dołożyć należytej staranności, żeby takie zachowanie nie było udziałem członków jego najbliżej rodziny.
3. Za kolidujące ze statusem sędziego uznaje się:
a) sprawowanie przez sędziego funkcji członka władz klubu
b) świadczenie przez sędziego pracy na rzecz klubu na podstawie umowy o pracę w oparciu o Kodeks Pracy, umowy zlecenia lub umowy o dzieło.
4. Sędzia nie podejmuje się sędziowania, jeżeli którakolwiek z osób startujących w zawodach jest członkiem jego bliższej lub dalszej rodziny, bądź pozostaje z nim w związku de facto, lub w sytuacji, kiedy jest on w osobistej relacji z którymkolwiek zawodnikiem startującym w zawodach.
5. Sędziemu nie wolno wykorzystać swego statusu i prestiżu sprawowanej funkcji w celu wspierania interesu własnego lub innych osób.
III. Zasady pełnienia funkcji sędziego
Każdy sędzia odpowiada za swoje etyczne i profesjonalne zachowanie i za zapewnienie wszystkim zawodnikom, osobom urzędowym i funkcyjnym oraz drużynom oceny wydawanej na merytorycznych podstawach i przy zachowaniu bezstronności.
1. Sędzia nie podejmuje się sędziowania, jeżeli wie lub jest przekonany, że jego fizyczna lub psychiczna kondycja nie pozwala mu wykonywać swojej funkcji odpowiednio i bez żadnych ograniczeń.
2. Sędzia nie może ulegać jakimkolwiek wpływom naruszającym jego niezawisłość, bez względu na ich źródło lub przyczynę. W razie wystąpienia okoliczności, które mogą zagrozić niezawisłemu sprawowaniu funkcji, sędzia jest obowiązany niezwłocznie powiadomić odpowiednie władze.
3. Niedopuszczalne jest okazywanie przez sędziego zażyłości z osobami urzędowymi i funkcyjnymi
w zawodach, zawodnikami oraz członkami władz klubów i sponsorów.
4. Po przybyciu na miejsce zawodów i po zakończeniu zawodów, sędzia nie bierze udziału w wydarzeniach towarzyskich, które nie stanowią część otwartych i ogólnie akceptowanych praktyk.
5. Funkcja sędziego obliguje do punktualności, uprzejmości i schludności.
6. W odniesieniu do osób uczestniczących w zawodach, sędzia powinien zachowywać godną postawę, cierpliwość, grzeczność, a także wymagać od tych osób właściwego zachowania.
7. Sędzia powinien odpowiednio reagować w przypadku niewłaściwego zachowania osób uczestniczących w zawodach, w szczególności w razie okazywania przez te osoby uprzedzenia ze względu na rasę, płeć, wyznanie, narodowość, niepełnosprawność, wiek lub status społeczny albo majątkowy,
czy z jakiejkolwiek innej przyczyny.
8. Sędzia nie może akceptować pieniędzy, nagród, rzeczy materialnej wartości, lub też przysług czy zapowiedzianych przyszłych korzyści za wykonywane czynności ani od zawodnika, ani klubu, ani od osób trzecich, które mogą bezpośrednio lub pośrednio wpływać na decyzje sędziego.
9. Sędzia nie poszukuje możliwości wpływu i nie wpływa na wynik zawodów w inny sposób niż przez ocenę zawodników na podstawie umiejętności, które sobą prezentują.
10. Sędzia nie angażuje się w żadne poczynania, które zmierzają do osiągnięcia przez zawodnika nieuczciwej przewagi nad innymi zawodnikami.
11. Po przybyciu na wyznaczone zawody, sędzia nie może konsumować napojów alkoholowych lub recreational drugs [narkotyk używany dla wprowadzenia się w stan odprężenia i nie powodujący uzależnienia].
IV. Zasady postępowania sędziego poza pełnieniem funkcji
1. Zachowanie sędziego na stadionie i poza nim musi być zgodne z zasadami dobrego zachowania i przestrzegania dobrych obyczajów. Sędziemu nie wolno zachowywać się publicznie w sposób wątpliwy lub niestosowny w obecności: zawodników, widzów, mediów lub innych podmiotów opinii publicznej.
2. Sędzia nie może żadnym swoim zachowaniem stwarzać nawet pozorów nierespektowania porządku prawnego.
3. Sędzia powinien unikać zachowań, które mogłyby przynieść ujmę godności sędziego lub osłabić zaufanie do jego bezstronności, nawet jeśli nie zostały uwzględnione w Kodeksie.
4. Sędziemu nie wolno publicznie kwestionować werdyktów i uczciwości swoich kolegów sędziów.
5. Relacje pomiędzy sędziami oparte są na współpracy, równoprawności, koleżeństwie, wzajemnym szacunku oraz pomocy i dzieleniu się doświadczeniami i wiedzą.
6. Sędzia nie powinien przebywać w miejscach, które mogą rodzić podejrzenia jakiegokolwiek wpływu na przebieg sędziowania w tych zawodach przez kolegę sędziego (wieżyczka, pomieszczenia klubu organizatora, park maszyn, itp.).
7. Sędzia powstrzymuje się od zachowań, które mogą naruszyć bądź wpłynąć negatywnie na wizerunek i reputację PZM oraz jego władz.
8. Sędzia musi utrzymywać i rozwijać swoje umiejętności sędziowskie przez nieustanne zgłębianie regulaminów i przepisów PZM.
9. Sędzia nie przypisuje sobie oficjalnego reprezentowania PZM.
Zarejestruj się w celu dodania odpowiedzi!
