Żużel ma problem. Brakuje młodych ludzi do uprawiania tej dyscypliny. Kluby robią nabory, ale niewiele to daje. - Niestety, dzisiaj jest tak, że nie wystarczy sam talent. Młody człowiek, który nie ma majętnych i dyspozycyjnych rodziców nie jest w stanie robić kariery w tym sporcie - pisze Marek Cieślak, trener Falubazu Zielona Góra i reprezentacji Polski.
Kariera młodego żużlowca to ogromne obciążenie dla domowego budżetu i niewielu na to stać. To jeszcze nie wszystko. Rodzina musi się zaangażować na wiele innych sposobów na czele z bezgranicznym poświęceniem czasu i dyspozycyjności. Ludzie, którzy pracują na etacie nie są w stanie temu podołać.
Jakiś czas temu byłem na spotkaniu Komisji Sportowej GKSŻ, na które stawił się były kolarz, który obecnie pracuje w teamie Michała Kwiatkowskiego i zajmuje się naborem do kolarstwa. Opowiadał jak oni szukają młodzież. Że najlepiej jest jeździć po wsiach i tam organizować nabory. Zabierają ze sobą rowery i starają się zarazić sportem dzieci. Wszyscy się zastanawialiśmy, czy podobnych rozwiązań nie przenieść na sport żużlowy.
Z drugiej strony kolarstwo i żużel to dwa zupełnie inne światy. W kolarstwie nie trzeba mieć bogatych i dyspozycyjnych rodziców, a w żużlu niestety tak. Prawda jest taka, że gdyby nie komuna, to ja nigdy nie zostałbym żużlowcem. Bo moich rodziców nie było na to, ani stać, ani nie mieli ochoty abym uprawiał ten sport. Zresztą większość moich kolegów wywodziła się z rodzin o podobnym statusie materialnym. Wtedy kluby żużlowe dały nam jednak szansę, bo miały takie możliwości. Zastanawiam, czy nie należałoby wrócić do tamtego modelu szkolenia. To znaczy żeby to klub wyposażał zawodnika w sprzęt i gwarantował mu dostęp do mechanika, i po prostu organizował szkolenie od A do Z.
Inny problem jest taki, że ci którzy mają pieniądze i rodziców, którzy mogliby się im poświęcić, niekoniecznie garną się do żużla. Bo to właśnie biedniejsi są bardziej zdeterminowani w chęci zrobienia kariery i podjęciu życiowego ryzyka. Bogaci mają natomiast sto innych sposobów na życie.
Ktoś powie, że klubów nie stać dzisiaj na taki model jak przed 1989 rokiem. Nie jest to do końca prawdą. Kluby PGE Ekstraligi mają budżety rzędu 5-10 milionów złotych. Już 5 procent tych środków uzdrowiłoby sytuację. Chodzi o to, aby te kwoty przeznaczyć na szkolenie na bardzo początkowym poziomie, czyli dla dzieci i młodzieży od 10 do 15 lat. W tym wieku nie ma bowiem szans na znalezienie sponsora, bo przecież nigdy nie wiadomo co wyrośnie z takiego adepta.
Zamieszczone przez spitt22
Zarejestruj się w celu dodania odpowiedzi!
Mea culpa, zwracam honor wszystkim kibicom Falubazu z Wolsztyna. 
