10.4 Rezygnacja lub skrócenie kary zakazu startów w przypadku wykrycia substancji
określonych w wyjątkowych okolicznościach
Jeśli sportowiec lub inna osoba może udowodnić, w jaki sposób substancja
określona dostała się do jego organizmu lub w jaki sposób wszedł w jej posiadanie
oraz że celem takiej substancji określonej nie była poprawa wyników sportowych
sportowca lub zamaskowanie użycia substancji poprawiającej wyniki, okres kary
zakazu startów określony w Artykule 10.2 zostanie zastąpiony następującym:
[Komentarz do Artykułu 10.4: Substancje określone niekoniecznie są mniej poważnymi środkami dla celów
dopingu w sporcie niż inne substancje zabronione (na przykład środek stymulujący, który jest umieszczony
na liście jako substancja określona może być bardzo skutecznym środkiem dla sportowca podczas zawodów);
z tego powodu sportowiec, który nie spełnia kryteriów określonych w niniejszym Artykule otrzyma karę
dwuletniego zakazu startów i może otrzymać karę czteroletniego zakazu startów na mocy Artykułu 10.6.
Jednakże istnieje większe prawdopodobieństwo, że użycie substancji określonych w przeciwieństwie do
innych substancji zabronionych można wyjaśnić i tym samym odrzucić zarzut o stosowanie dopingu.
Niniejszy Artykuł stosuje się tylko do tych przypadków, gdy organ orzekający akceptuje obiektywne
okoliczności sprawy i przyjmuje wyjaśnienia sportowca, że zażycie lub posiadanie substancji określonej nie
miało na celu poprawienie wyników sportowych. Jako przykłady okoliczności obiektywnych, które łącznie
mogłyby przekonać organ orzekający w zadowalającym stopniu, że ich stosowanie nie wiązało się
z zamiarem poprawienia wyników, można wymienić fakt, że istota substancji określonej lub czas jej
przyjęcia nie byłby korzystny dla sportowca, jawne używanie lub nieukrywanie przez sportowca faktu
używania substancji określonej oraz istniejące aktualne dowody medyczne potwierdzające konieczność nie
związanego ze sportem stosowania substancji określonych. Ogólnie mówiąc im większa jest możliwość
poprawy wyników w efekcie stosowania substancji określonych tym większa odpowiedzialność
spoczywająca na sportowcu, który musi udowodnić, że substancje określone nie były używane z zamiarem
poprawienia wyników sportowych.
Chociaż brak zamiaru poprawienia wyników sportowych musi być udowodniony organowi orzekającemu
w sposób bezsporny, na sportowcu spoczywa obowiązek przedstawienia zadowalającego wyjaśnienia, w jaki
sposób substancja określona dostała się do jego organizmu.
Gdy oceniany jest stopień winy sportowca lub innej osoby okoliczności, które są brane pod uwagę muszą
być konkretne i istotne dla sprawy oraz wyjaśniać przyczyny odejścia przez sportowca lub innej osoby od
oczekiwanego standardu zachowania. Na przykład fakt, że sportowiec stracił możliwość zarobienia dużych
kwot pieniężnych w okresie obowiązywania kary zakazu startów lub fakt, że sportowcowi pozostało niewiele
czasu do zakończenia kariery lub harmonogram zawodów sportowych nie będą istotnymi czynnikami i nie
pozwolą na skrócenie kary zakazu startów zgodnie z niniejszym Artykułem. Oczekuje się, że kara zakazu
startów zostanie cofnięta w całości tylko w najbardziej wyjątkowych przypadkach].